Konstrukcja czasownikowa
| Hasło: |
Zbuczeć (czasownik)
|
| Forma: |
zbuczał |
| Analiza fleksyjna: |
| Temat |
Końcówka |
Alternacja |
| zbuczał | ø | |
|
| Osoba: |
3. |
| Liczba: |
pojedyncza |
| Rodzaj: |
męski |
| Forma lub konstrukcja czasownikowa: |
forma osobowa |
| Tryb: |
oznajmujący |
| Strona: |
czynna |
| Czas: |
przeszły |
| Hasło: |
Zbuczeć (czasownik)
|
| Forma: |
zbuczał |
| Analiza fleksyjna: |
| Temat |
Końcówka |
Alternacja |
| zbuczał | ø | |
|
| Leksem: |
czasownik |
| Fleksem: |
imiesłów cz. przesz. czynny II |
| Liczba: |
pojedyncza |
| Przypadek: |
mianownik |
| Rodzaj: |
męski |
| Aspekt: |
dokonany |
| Zanegowanie: |
niezanegowana |
| Typ odmiany: |
prosta |
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 132 (jedyne poświadczenie hasła).
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, "Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego" XXXIV, s. 132.
