W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 52.
Glosa prawdopodobnie nie odnosi się do wyrazu gripho jako nazwy mitycznego zwierzęcia (lwa z głową i skrzydłami orła), lecz do jednego ze zwierząt, których mięsa nie wolno spożywać Izraelitom w Lev 11, 13. Wyraz gripho został użyty w Wulgacie jako określenie dużego drapieżnego ptaka, być może jakiegoś gatunku sępa. W staroczeskich słownikach jego odpowiednikiem często jest noh, w mamotrektach kaliskim i lubińskim nog.

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 52.