Bogur E

nr źródła: 464

Datowanie

rękopisu: 1520-1526
tekstu polskiego: 1526

Postać materiału polskiego

tekst ciągły

Tytuł

Bogurodzica

Charakterystyka zawartości

Autor: -
Rodzaj: tekst wierszowany
Typ: pieśń

Wydanie

Birkenmajer Józef, Bogarodzica dziewica. Analiza tekstu, treści i formy, Lwów 1937.

Bibliografia

Katalog średniowiecznych rękopisów Książnicy Cieszyńskiej, oprac. M. Zwiercan, Wrocław 2003.

Mazurkiewicz Roman, Polskie średniowieczne pieśni maryjne, Kraków 2002.

Bogurodzica. Opracował J. Woronczak. Wstęp językoznawczy E. Ostrowska. Opracowanie muzykologiczne H. Feicht, Wrocław 1962.

Vrtel-Wierczyński Stefan, Wybór tekstów staropolskich. Czasy najdawniejsze do r. 1543, Lwowska Biblioteka Slawistyczna, t. XII, Lwów 1930.

Uwagi

Tekst znajduje się w rkpsie Oddziału Zabytkowego Biblioteki Śląskiej w Cieszynie o sygn. DD I 28 w zbiorze Leopolda Jana Szersznika. Rkps ten jest prawdopodobnie jedną z części tynieckiego graduału maryjnego Officia de Beata Maria Virgine, dawniej zwanego gra- duałem Jakuba Lubomierskiego. Kodeks powstał w 1526 r. lub niewiele wcześniej. Należy do tzw. graduałów tarnowskich, z których trzy inne przechowywane są w Muzeum Diecezjalnym w Tarnowie, jak pisze R. Mazurkiewicz w publikacji Polskie średniowieczne pieśni maryjne, Kraków 2002, s. 56. Do zbioru cieszyńskiego dostał się wraz z biblioteką byłego jezuity Leopolda Jana Szersznika (1747-1814), który go otrzymał w początku XIX w. od swego przyrodniego brata Józefa, urzędnika sądowego w Czerniowcach. Birkenmajer datuje rkps na w. XV. J. Woronczak w opracowaniu Bogurodzica (s. 114) rkps ten datuje na początek w. XVI, także R. Mazurkiewicz (s. 56) mówi o powstaniu rkpsu w 1526 r. lub niewiele wcześniej. Tekst Bogurodzicy (wraz z nutami) obejmujący 18 zwrotek znajduje się na s. 345-348.

Odsyłacze