rodzaj: męski
| przypadek |
liczba |
| pojedyncza | podwójna | mnoga |
| mianownik |
znój
| - | - |
| dopełniacz |
znoja
| - | - |
| celownik |
- | - | - |
| biernik |
- | - | - |
| narzędnik |
- | - | - |
| miejscownik |
- | - | - |
| wołacz |
- | - | - |
Znój
rodzaj: męski
| liczba pojedyncza |
| przypadek |
forma |
poświadczenie |
| mianownik |
znój-ø |
ca 1470 MamLub - 249 |
| dopełniacz |
znoj-a (ó:o) |
1455 BZ (1) - Neh 7, 3 |
| celownik |
- |
- |
| biernik |
- |
- |
| narzędnik |
- |
- |
| miejscownik |
- |
- |
| wołacz |
- |
- |
| liczba podwójna |
| przypadek |
forma |
poświadczenie |
| mianownik |
- |
- |
| dopełniacz |
- |
- |
| celownik |
- |
- |
| biernik |
- |
- |
| narzędnik |
- |
- |
| miejscownik |
- |
- |
| wołacz |
- |
- |
| liczba mnoga |
| przypadek |
forma |
poświadczenie |
| mianownik |
- |
- |
| dopełniacz |
- |
- |
| celownik |
- |
- |
| biernik |
- |
- |
| narzędnik |
- |
- |
| miejscownik |
- |
- |
| wołacz |
- |
- |
Definicje
Połączenia wyrazowe
{komuś} był znoj, znoj {komuś} było, {ktoś} cirpiał znoj por. Sstp- Estuabat znoy mv bylo (percussit sol super caput lonae et aestuabat et petivit animae suae, ut moreretur Jon 4, 8) ca 1470 MamLub - 249
- Marya yala zakryvacz <dziecię> rabky boyaczy szye, aby yego sloncze nye vrazylo, alye to nye pomogło, bo vyeczschy dzyeczyąthkv byl znoy (plus calebat) XVI in. Rozm - 87
