rodzaj: męski
| przypadek |
liczba |
| pojedyncza | podwójna | mnoga |
| mianownik |
- | - | dobrotnicy
|
| dopełniacz |
- | - | - |
| celownik |
- | - | - |
| biernik |
- | - | - |
| narzędnik |
- | - | - |
| miejscownik |
- | - | - |
| wołacz |
- | - | - |
Dobrotnik
rodzaj: męski
| liczba pojedyncza |
| przypadek |
forma |
poświadczenie |
| mianownik |
- |
- |
| dopełniacz |
- |
- |
| celownik |
- |
- |
| biernik |
- |
- |
| narzędnik |
- |
- |
| miejscownik |
- |
- |
| wołacz |
- |
- |
| liczba podwójna |
| przypadek |
forma |
poświadczenie |
| mianownik |
- |
- |
| dopełniacz |
- |
- |
| celownik |
- |
- |
| biernik |
- |
- |
| narzędnik |
- |
- |
| miejscownik |
- |
- |
| wołacz |
- |
- |
| liczba mnoga |
| przypadek |
forma |
poświadczenie |
| mianownik |
dobrotnic-y |
ca 1418 JA XIV (9) - 512 |
| dopełniacz |
- |
- |
| celownik |
- |
- |
| biernik |
- |
- |
| narzędnik |
- |
- |
| miejscownik |
- |
- |
| wołacz |
- |
- |
Definicje
'dobroczyńca, dobrodziej' - 'beneficus, qui bonum facit'
