rodzaj: męski
| przypadek |
liczba |
| pojedyncza | podwójna | mnoga |
| mianownik |
- | - | - |
| dopełniacz |
- | - | isep
|
| celownik |
- | - | - |
| biernik |
- | - | - |
| narzędnik |
- | - | ispy
|
| miejscownik |
- | - | - |
| wołacz |
- | - | - |
Isep
rodzaj: męski
| liczba pojedyncza |
| przypadek |
forma |
poświadczenie |
| mianownik |
- |
- |
| dopełniacz |
- |
- |
| celownik |
- |
- |
| biernik |
- |
- |
| narzędnik |
- |
- |
| miejscownik |
- |
- |
| wołacz |
- |
- |
| liczba podwójna |
| przypadek |
forma |
poświadczenie |
| mianownik |
- |
- |
| dopełniacz |
- |
- |
| celownik |
- |
- |
| biernik |
- |
- |
| narzędnik |
- |
- |
| miejscownik |
- |
- |
| wołacz |
- |
- |
| liczba mnoga |
| przypadek |
forma |
poświadczenie |
| mianownik |
- |
- |
| dopełniacz |
isep-ø |
1397 StPPP VIII - nr 6058 |
| celownik |
- |
- |
| biernik |
- |
- |
| narzędnik |
isp-y (e:ø) |
1468 StPPP II (2) - nr 3902 |
| miejscownik |
- |
- |
| wołacz |
- |
- |
Definicje
Staropolskie nagłosowe i- było zapewne zawsze prejotowane. W nagłówkach hasłowych i w transkrypcjach form tego szczegółu wymowy nie oznaczamy.