Inochodnik
rodzaj: męski
| liczba pojedyncza |
| przypadek |
forma |
poświadczenie |
| mianownik |
inochodnik-ø |
1495 GórsJaz - 278 |
| dopełniacz |
- |
- |
| celownik |
- |
- |
| biernik |
- |
- |
| narzędnik |
- |
- |
| miejscownik |
- |
- |
| wołacz |
- |
- |
| liczba podwójna |
| przypadek |
forma |
poświadczenie |
| mianownik |
- |
- |
| dopełniacz |
- |
- |
| celownik |
- |
- |
| biernik |
- |
- |
| narzędnik |
- |
- |
| miejscownik |
- |
- |
| wołacz |
- |
- |
| liczba mnoga |
| przypadek |
forma |
poświadczenie |
| mianownik |
- |
- |
| dopełniacz |
- |
- |
| celownik |
- |
- |
| biernik |
- |
- |
| narzędnik |
- |
- |
| miejscownik |
- |
- |
| wołacz |
- |
- |
Junochodnik (wariant)
rodzaj: męski
| liczba pojedyncza |
| przypadek |
forma |
poświadczenie |
| mianownik |
junochodnik-ø |
ca 1420 WokTryd - nr 47 |
| dopełniacz |
- |
- |
| celownik |
- |
- |
| biernik |
junochodnik-a |
1476 AGZ XV - 484 |
| narzędnik |
junochodniki-em (k:k') |
1498 ZapWarsz - nr 1882 |
| miejscownik |
- |
- |
| wołacz |
- |
- |
| liczba podwójna |
| przypadek |
forma |
poświadczenie |
| mianownik |
- |
- |
| dopełniacz |
- |
- |
| celownik |
- |
- |
| biernik |
- |
- |
| narzędnik |
- |
- |
| miejscownik |
- |
- |
| wołacz |
- |
- |
| liczba mnoga |
| przypadek |
forma |
poświadczenie |
| mianownik |
- |
- |
| dopełniacz |
- |
- |
| celownik |
- |
- |
| biernik |
- |
- |
| narzędnik |
- |
- |
| miejscownik |
- |
- |
| wołacz |
- |
- |
Definicje
'koń idący inochodą, tj. stawiający na przemian obie prawe nogi, potem obie lewe' - 'equus, qui pedibus dextris sinistrisque duobus simul ingreditur'- Sonipes id est equus vel equorum custos quasi pede sonans terram percutiendo yvnochodnyk vel hynsth ca 1500 WokLub - 127v
por. Sstp
Staropolskie nagłosowe i- było zapewne zawsze prejotowane. W nagłówkach hasłowych i w transkrypcjach form tego szczegółu wymowy nie oznaczamy.
